پیمان پایداری

پیمان پایداری

ای زائر و ای دل سپرده به عشق امام رضا علیه‏السلام! ای سالک کوی آفتاب، سلامت باد! تنت خسته‏ی سفر نباشی. زیارتت قبول و دلت سرشار از انوار معنوی زیارت باشد. 

ای عزیز! آیا تا به حال برایت پیش آمده است که دست به کاری بزنی، ولی پس از انجام آن، پشیمانی به سراغت آمده باشد؟ اگر چنین تجربه‏ای داشته باشی، به خوبی می‏دانی که در این گونه موارد، سعی هر انسانی بر این است که دیگر گرد آن کار نچرخد. اتخاذ چنین تصمیمی البته نیاز به هوشمندی و همت دارد. 

آیا ممکن است کاری را که در آن زیان دیده‏ای، دوباره انجام دهی؟ پیداست که چنین اقدامی از انسان عاقل انتظار نمی‏رود. 

اکنون می‏خواهم از تو بپرسم آیا نمی‏خواهی سرای اندیشه‏ات را از میکرب گناه پاک کنی؟ نمی‏خواهی از بن‏بست گناه، به خیابان روشن توبه برگردی؟ مگر توبه چیست؟ توبه آغاز راه آگاهی و بیداری است. توبه، پایان گناه است. توبه، نگاهی به کارنامه‏ی اعمال آدمی‏زاد است. توبه، پاک کردن همه‏ی سیاهی‏ها، تباهی‏ها و زشتی‏ها از دفتر زندگی است. توبه، رویش دوباره در سبزه‏زار سعادت است. توبه، سنگر گرفتن در برابر تیرهای زهرآگین شیطان‏هاست. توبه، بازگشتی ابدی به سوی حضرت حق است. توبه، اظهار ندامت و پشیمانی نسبت به گذشته‏های تاریک، و روی آوری به آینده‏ای روشن است. 

قلم درشت همتت را بردار، آن را به مرکب سپید اراده و قاطعیت بیالای، و به مشق توبه بپرداز! در برگ برگ دفتر اعمال روزانه‏ات بنویس: «استغفرالله ربی و اتوب الیه». آن قدر این سرمشق را تمرین کن، تا یقین کنی که قلبت صادقانه همراه تو می‏نویسد. آن گاه این تابلوی زیبا را رو به روی قلب و اندیشه و عملت بیاویز، و هر وقت شیاطین، وسوسه‏ی پرداختن به گناه را در تو دمیدند، با سلاح توبه به نبرد آنها برو. به یاد بیاور که وفای به عهد، پشت پا زدن به گناهان است. با خود بیندیش و مردانه توبه کن و از پیشگاه حضرت حق، توفیق بخواه تا بتوانی بر پیمان خویش پایدار بمانی. 

توبه، یک فرصت استثنایی است. توبه، فریادی است که تو را به سوی خدا جلب می‏کند. توبه، بازگشتی پیروزمندانه از جنگ با بدیهاست... 

زائر عزیز! آیا گمان می‏کنی بهتر از حریم حرم مولا علی بن موسی الرضا علیه‏السلام جایی برای توبه وجود دارد؟...

زیارتت قبول و توبه‏ات پایدار باد!