مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان
مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان

مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان

این اهواز عاشورائی

این اهواز عاشورائیسلام بر حسین و سلام بر اولاد و اصحاب و انصار مظلومش
 

مردم دارند می دوند . اما نه مثل همیشه . زن و مرد و پیر وجوان ، همه و همه می دوند . قدهای خمیده پیرزنان و پیرمردان بغض در گلویم ایجاد می کند . اشتیاق زاید الوصفی در جمعیت انبوه موج می زند . عشایر غیرتمند عرب با پرچمهای طوایفشان باستقبال آمده اند و چقدر باشکوه و زیباست .

انگار میخواهند از چیزی عقب نمانند . صدای حزین نوحه و عزاداری بگوش می رسد . دو طرف بلوار بزرگ آیت ا... بهبهانی (ره) مضیف هائی برای پذیرائی از مردم تعبیه شده است .

باصرار آب و شربت و چای تعارف می کنند و تا از او لیوان را گرفتی خوشحال می شود . بیاد زیارت اربعین اباعبدالله الحسین و پاهای پیاده ای که بعشق مولا ساعتها و روزها تا کربلا در حرکتند می افتم .

هرچه نزدیکتر می شوی بغض گلویت را بیشتر و بیشتر می فشرد . در قسمتی از مسیر صداهای سنج و دهل و سنج و دمام بگوش می سرد و نزدیک که می شوی عده ای جوان پرشور با اشتیاق و تعصب خاصی مشغول هستند .

عده ای جلوی صورتها را گرفته اند و زار می زنند . بعضی سر را برشانه های دیگری گذاشته اند و دل را سبک می کنند . خدایا مگر روز عاشوراست ؟ تمام مردم شهر اینجا جمعند و کانه خبری از راه رسیده دارند .

نزدیکتر که می شوی عده ای بر سر و صورت زنان نوحه می خوانند و سینه می زنند و اشکها می ریزند . منقلب می شوم انگار روز عاشوراست . جمعیت انبوه باشور و حرارت بالائی فریاد لبیک یاحسین سر می دهند .

نگاهم که بر ضریح باشکوه مولای بی کفن می افتد مو بر تنم راست می شود و اشکها بی اختیار سرازیر می شود و کسی را یارای سکوت نیست . همه چهره ها را که می بینی منقلبند .

ضریح را که می بینم که جمعیتی با این کثرت و با این شوق مورد استقبال قرار گرفته بیشتر گریه ام می گیرد و بغض می خواهد خفه ام کند .

با خود می گویم اف بر تو ای دنیا ! چرا روز عاشورا امروز نیست تا ببینیم کسی امکان جسارت به مولایمان امام حسین (ع) را دارد ؟ چرا این عشق و علاقه در آن روز با حضور این مردان و زنان عاشق نبود تا هستی مان را نثار خود و فرزندان و خواهر مظلومه و یاران باوفایش بنمائیم .

بی اختیار یاد یاران شهید می افتم و با اشکهایم میهمانشان می کنم آخر جایشان خیلی در اینگونه مجالس خالی است و یاد فداکاریهایشان و مظلومیتهایشان و عشق ناب و بی نظیرشان به حضرت مولا می افتم و جایشان را در این وادی خاکی خالی میکنم !

صد افسوس که امروز در بین مان نیستند که البته روح عزیزشان میهمان حضرت مولا و آقا علی اکبر است . فردا مجبور شده اند اهواز را تعطیل کنند تا مسئولین هم در این عشق بی بدیل مردم اهواز سهیم باشند که چه  تصمیم زیبایی است .

از طرفی زیبایی هنر ایرانی غرور خاصی بمن می بخشد و چقدر زیبا ساخته شده است ضریح سرور و مولای شهیدان . و به عزیزانی که افتخار ساختن این ضریح بی نظیر را داشته اند دست مریزاد میگوئیم .

جای همه شما دوستان عاشق اهل بیت(ع) را خالی می کنم و بیادتان هستم .

ای ضریح مراتب ارادت و عشق بی بدیل امت اسلامی مان را به مولای بی کفن مان آقا اباعبدالله الحسین (ع) برسان و بمولایمان بگو آقا امت اسلامی ایران محتاج گوشه چشمی برای رفع مشکلات و گرفتاریها و پیروزی بر دشمنانند . آمین

متن ارسالی از برادر غلامرضا نجفی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد