مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان
مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان

مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان

آشنای غریب

رزمنده ای که خودش گمنام ، ولی عکسش آشنا

پیرمرد رزمنده حاج علیقلی علی بیگی بنی فرزند میرزاجان متولد 1312ساکن استان چهار محال و بختیاری ( شهر بن) طی سه دوره  یکی در سال 1360 عملیات فتح المبین و در سال 1362 عملیات خیبر و در سال 1365 عملیات کربلای پنج  در دفاع مقدس حضور داشته است و داری 25 درصد جانبازی می باشد . عکس ذیل به زبان خودش:« در عملیات خیبر سال 62 در جزیره مجنون سوار بر قایق بودیم که یک خبرنگار نیز با ما بود که این عکس را از ما گرفت . ایشان می گوید رزمنده جوانی که کلاه مشکی بر سر دارد اهل جونقان است و دو نفر رزمنده جوان دیگر اهل شهرک (شهر کیان) و چهارمین نفرشهید فردوسی اهل شهرکرد می باشند . »

ایشان می گوید: سال 137۱ که امام خامنه ای(دام ظله)به استان ماسفر کردند  سراغ من را گرفته بودند و گفته بودند به این رزمنده بگویید بیاید پیش من ، من هم به حضور او رفتم  وقتی من در کنار ایشان بودم از ما خیلی عکس گرفتند .که یک  نمونه از آن عکسها را خودم داشتم که چند سال پیش در اصفهان به یکی از اقوام دادم.»

حاج علی قلی می گوید سفر حج عمره مشرف شده است ولی خیلی دوست دارد سفر حج تمتع برود و چند سال هم هست که نام نویسی کرده است و تا حالا چندین بار هم اسمش در آمده است ولی به علت مشکل جسمی و کهولت سن به او اجازه سفر به حج تمتع را نمی دهند که این آرزو همچنان در دل او مانده است.

 حاج علیقلی علی بیگی بنیحاج احمدقلی علی بیگی بنی

 

              تاریخ عکس:۱۳۶۲                                          تاریخ عکس: ۱۳۹۰

نظرات 1 + ارسال نظر
غلامرضانجفی سولاری پنج‌شنبه 30 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 11:01 http://gholamreza-najafi.com


هم‌رزم شهید جهان آرا و شاگرد آیت‌الله مرعشی نجفی‌
یک بار تا پای چوبه‌دار پیش رفته بود ولی خدایش خواست برای دفاع از وطن زنده بماند تا روزهای سخت اسارت خرمشهر را پا به پای شهید جهان‌آرا، شهید محمد دهقان و سایر هم رزمان سپری کند.
حاج شیخ محمد حسین حیدریان قهفرخی سال 1342 در شهر خرمشهر در حالی دیده به جهان گشود که ندای انقلاب آرام آرام به گوش می‌رسید.
وی تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش آغاز کرد و از حضور آیات عظام عبدالکریم کشمیری، مرعشی نجفی، وحیدخراسانی، محسنی، خاقانی و ... بهره جست که همین مهم دلیلی بر سالک بودن وی است.

حاج شیخ محمد حسین حیدریان قهفرخی با شروع جنگ هشت سال دفاع مقدس علاوه بر مبارزه پابه‌پای سایر رزمندگان از درس و منبر غافل نشده و همچنان به رسالت خود ادامه داد.

وی یکی از فرماندهان تخریب سپاه خرمشهر و بازرس ویژه وزیر کشور در جنوب ایران بود مدتی نیز امام جمعه موقت شهر شوش را به عهده داشت که به خوبی از عهده این امانت بر آمد و به دلیل رشادت، شهامت و شجاعتی که داشت بین دوستان و هم رزمان لقب چیفتن -که نوعی ماشین دیزلی جنگی قدرتمند است- مشهور بود.

وی در سالهای پر حرارت جنگ در عملیات‌های بیت المقدس و فاو دین خود را ادا کرده بود و در سال 63 در سه مرحله توسط ترکش، موج انفجار و تخریب سنگر به درجه رفیع جانبازی نایل آمد و به عنوان جانباز شیمیایی سالها با این مشکل به سر برد.

حاج محمد حسین حیدریان قهفرخی بین دوستان به شیخ معروف بود و بعد از جنگ تحمیلی زمینگیر شد، ولی سه سال توانست همچون جبهه های جنگ سالم و تندرست مجلس گردان ایل و خانواده‌اش باشد ولی این آخرین فرصت بود چرا که به مدت ده سال یعنی تا آخر عمر با برکتش زمینگیر بود.

وی بعد از پایان یافتن جنگ تحمیلی از پای ننشسته و در سنگر دیگری به مبارزه پرداخت مبارزه‌ای که با فکر، قلم و اندیشه برای مقابله با آن اعلام آمادگی کرده بود.

وی علاوه بر این عارف، سالک و شاعر بود مورخ اسلام نیز به شمار می‌رفت به طوری که تالیف سه کتاب "اسماءالحسنی"، "لوامع المحسنیه" و "طب الاعشاب" از جمله آنهاست.

شیح محمد حسین حیدریان قهفرخی در حالی به کار تدریس و تحقیق مشغول بود که همزمان با مشکلات بیماری‌های ناشی ازجنگ تحمیلی دست و پنجه نرم می‌کرد به طوری که 87 بار عمل جراحی کرده و دو پای وی را از ناحیه زانو قطع کرده بودند هر چند شیخ دو پای خود را از دست داده بود ولی روز به روز شور و اشتیاق وی برای خدمت به مردمان این مرز و بوم ادامه داشت چراکه دوستان وآشنایان به خوبی به این مهم اقرار می کردند.

حاج شیخ محمد حسین قهفرخی ((خادم الحسین(ع)) در واپسین روزهای شهریورماه همچون سال 59 که با شور و شوق در چنین روزهایی به استقبال جنگ تحمیلی رفته بود با همان شور و حرارت ندای حق را لبیک گفته و به درجه عالی شهادت نایل آمد پیکر این شهید بزرگوار قبل از ظهر امروز (چهارشنبه 29 شهریورماه) از مقابل درب منزل وی که همه روزه بر روی همگان باز بود تشییع شد.

پیکر این شهید بزرگوار برای آرامیدن ابدی به زادگاهش یعنی خرمشهر منتقل شد البته با تاملی در مراسم تشییع وی می‌شد به خوبی دریافت که حضور همه طیف‌های مردم از هر طبقه و سنی نشان دهنده زندگی صادق و بی آلایش وی بوده است.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد