دوستداران حسین و دوستان دوستداران او بهشتی اند

_{دوستداران حسین و دوستان دوستداران او بهشتی اند}

یکی دیگر از آثار و برکات فردی سید الشهدا (ع) که در سرای دیگر ظهور کرده و جلوه نمایی می کند، بهشتی شدن دوستداران و حتی دوستان و دوستداران آن حضرت است. چنانکه حذیفة بن یمان گوید: رسول خدا (ص) را دیدم که دست حسین بن علی (ع) را در دست خودگرفته بود و می فرمود: 

«یا ایها الناس، هذا الحسین بن علی فاعرفوه، فو الذی بیده، انه لفی الجنة، و محبه فی الجنة، و محبی محبیه فی الجنة» [1] .

ای مردم، این حسین بن علی است، او را بشناسید؛ سوگند به آن خدایی که جانم به دست اوست، براستی او در بهشت است، و دوستدار او نیز در بهشت است، و دوستدار دوستدار او نیز در بهشت می باشد.

و از امام موسی بن جعفر (ع) روایت شده که فرمود:

«رسول خدا (ص) دست حسن و حسین (ع) را گرفت و فرمود:

«هر کس این دو پسر و پدر و مادر آنان را دوست داشته باشد، روز قیامت در درجه من با من خواهد بود» [2] .

و نیز رسول خدا (ص) فرمود: «آگاه باشید، همانا حسین (ع) دری از درهای بهشت است، هر کس با او دشمنی کند خدا بوی بهشت را بر او حرام می کند» [3] .

و معلوم است که این مقام عظیم تنها با محبت ظاهری حاصل نمی شود، بلکه مقصود، محبت خاصی است که مخصوص کسانی می باشد که در درجات بالای ایمان هستند. اگر چه دوستی و محبت امامان معصوم و امام حسین (ع) ثمر بخش است ولی احراز مقام والای معیت بارسول خدا (ص) در بهشت برین، محبتی فراتر از ظاهر می طلبد.

---

[1] بحارالانوار، علامهء مجلسی، ج 43، ص 262. [2] منتخب کامل الزیارات، ابن قولویه، ص 32. [3] سفینة البحار، محدث قمی، ج 1 ص 257.

 برگرفته از کتاب آثار و برکات سید الشهدا