دیـــدم امشب بــا منی گفتـــم بلــی :

دیـــدم امشب بــا منی گفتـــم بلــی :

یک شبی مجنون نمــازش را شکست            بـــی وضــو در کوچـه لیــــلا نشست
عشق آن شب مست مستش کرده بود             فـــارغ از جــــام الستش کــــرده بود
سجــــده ای زد بـــــر لـب درگــــــاه او            پُــــر ز لیــــــلا شـــد دل پــــــــر آه او
گفت یـــا رب از چه خــــوارم کرده ای            بــر صلیب عشــــق دارم کـــــرده ای
جـــــــام لیـــــلا را به دستـــــم داده ای            ونــدر این بــازی شکستــــم داده ای
نیشتــــر عشقش به جـــــانــم می زنی            دردم از لیــــلاست آنــــم می زنـــــی
خسته ام زین عشق،دل خونـم نکــــن             مــن که مجنــونم تـو مجنــونم نکــن
مــــرد این بازیچـــه دیگــــر نیستـــــم             ایـــن تــو و لیــــلای تو... من نیستم
گفـــــت ای دیـــــــوانـه لیـــلایت منـــم             در رگ پنهــــان و پیـــــدایت منــــــم
سالهـــــا با جــور لیـــــــلا ســـاختـــی             مـــن کنــارت بــــودم و نشنـــــاختی
عشـــق لیــــلا در دلـــت انـــــداختــــم              صد قمـــــار عشـــق یکجا باختـــــم
کــــــردمــت آواره صــحــــــرا نشـــــد             گفتـــم عــا قــل می شــوی امــا نشد
ســـوختــــــم در حســـرت یک یا ربت             غیـــر لیــــــلا بـــر نیــامــد از لبــــت
روز و شب او را صـــــدا کردی ولـی              دیـــدم امشب بــا منــی گفتـــم بلـــی
مطمئـن بــودم به من ســـر می زنــی              در حریـــم خانــــــه ام در می زنـــی
حــال این لیــلا که خــوارت کرده بـود              درس عشقش بــی قرارت کرده بود
مــرد راهش بــاش تا شـــــاهت کنـــم              صد چــو لیــلا کشته در راهت کنــم