مادر یعنی با یک تیر چند نشانه را زدن

مادر یعنی با یک تیر چند نشانه را زدن 

در ذهنش کنکاش می کرد که فاطمه (س) معمولاً قبل از اینکه چشمش به جمال پسرعمویم روشن شود از نزول و محتوی وحی مطلع می شود! چه رازی پشت این ماجراست!

زهرای اطهر(س) مشتاقانه منتظر نور چشمش، حسن (ع) بود تا در آغوشش بگیرد و از زبان شیرینش باز هم از کلام وحی بشنود. قاصدک ۷ ساله با بیانی شیوا صندوقچه ی آیات را که به سفارش مادر با دقت تمام آنها را از بیان زیبا و رسای پدربزرگ در مسجد حفظ کرده بود باز می کرد و مرواریدها را برای مادر تلاوت می نمود. و در همین حال وجود مادر در عشق به حق ذوب می شد.

آن روز نیز چراغ خانه زهرای اطهر(ع) نورانی تر از قبل شد؛ توشه زندگی آنها باز هم با انوار کلام نور مغذی شد. صدیقه کبری(س) همسر و فرزندانش را در دریای بی کردان آیات غوطه ور می کرد و حلاوت سخنانش بر جانشان می نشست.

تدبیر مادر اینگونه بود...، فرزند را در کوچکی بزرگ می داشت، به او می آموخت که درست بیاموزد و به دیگران نیز به درستی آموزش دهد، به او اعتماد می کرد، با او مانتداری را تمرین می کرد، به او حس اقتدار را می آموخت، با حقایق عالم او را از کودکی آشنا می کرد، در کنار تفریح کودک به تعلیمشان نیز توجه ویژه داشت و ...

مادر یعنی با یک تیر چند نشانه را زدن...

خمینی کبیر(ره):

همه باید به او (حضرت زهرا(س) ) اقتدا کنید و کنیم. صحیفه نور، ج ۱۹، ص ۱۲۱

زنی که تمام خاصه انبیاء در اوست. / صحیفه نور، ج ۶، ص ۱۸۵