کاش بودی سیدمرتضی ...

 کاش بودسیدمرتضی ...                                                                                                           

 با خودم می گفتم کاش نرفته بودی سید مرتضی، کاش بودی، کاش بودی و باز هم مینوشتی باز هم مستند می ساختی، راستی گفتم مستند میدانی چند سالی است دوشنبه شب ها بجای روایت فتحت برنامه 90 روی آنتن صدا و سیماست؟ بجای صحبت از هشت سال مقاومت و پایداری، آقایان را می آورند تا بر سر حقوق میلیاردی خود روی آنتن رسمی جمهوری اسلامی جر و بحث کنند؟
کاش هنوز هم بودی سید مرتضی، یادت هست میگفتی:"ما می‌رسیم به انرژی هسته‌ای و برازنده ما هم هست.می‌رسیم، اما قدرت در جای دیگر رقم خواهد خورد. قدرت در ایمان و پنجه‌های بسیجی‌ها است. ایمان و وحدت آنها را اگر بگیرند، از درون می‌پاشد. انرژی هسته‌ای در جگر اینها است. در ایمان اینها است؛ وگرنه پاکستان و هندوستان هم دارند."

چند روزی است که این حرفت بیشتر از قبل بوی واقعیت به خود گرفته، دشمن از قدرت دانشمندان بسیجی ما ترسیده است حتما خبر شهادت،دانشمندان شهیدمان علیمحمدی و شهریاری و رضایی نژاد و احمدی روشن را شنیده ای، حتما دیده ای ترس و هراس استکبار از پیشرفت های جوانانمان  را...
 یادت هست میگفتی:"خلاف آنچه بسیاری میپندارند، آخرین مقاتله ی ما - به مثابه ی سپاه عدالت - نه با دموکراسی غرب که با اسلام آمریکاییست...؟!" این روز ها عده ای بی بصیرت حرف از دوستی و رابطه با آمریکا میزنند. صحبت از سر سفره آمریکا نشستن میکنند، صحبت از دست دادن با شیطان میکنند، ما کجا و با شیطان یکی شدن کجا...؟!
سید مرتضی یادم است که میگفتی:"نپندار که تنها عاشوراییان رابدان بلا آزمودند ولاغیر، صحرای بلا به وسعت همه تاریخ است" من از این آزمون میترسم، میترسم که سربلند بیرون نیایم، میترسم... میترسم... میترسم

درد دل : این جمله شهید آوینی این روز ها وصف حال خیلی ها از جمله خودم است
شهادت را جز به اهل درد نمی دهند و ما هنوز غافلانه شهادتی بی درد می طلبیم …