به نام خدای توبه پذیر

به نام خدای توبه پذیر   

ای خداوندقابل التوبات!

از بنده مدام شکستن وازتوپیوسته بستن.ازبنده مستمرگسستن وازتوبازپیوستن.این چه قاعده ی غریبی است درعالم که معشوق،نازعاشق رامی کشد،محبوب به دنبال محب می  افتد وکریم  درپس سائل می گردد.چگونه است که آغوش پذیرش تو،گشاده تر از پای رجعت هاست؛ماراازاین همه غفلت نجات بخش.