شهید حسین گودرزی

حسین از کسانی بود که بلافاصله پس از زمان اعلام تشکیل ارتش بیست میلیونی توسط حضرت امام (ره) خود را به مسجد رساند و بسیجی شد .

زندگی سخت و پرمشقتی داشت و مادر عزیزش از همان ابتدا او را تقدیم اسلام و انقلاب کرده بود .

 با علاقه و عشق به خدمت در جنگ خود را به جهاد سازندگی وسنگرسازان بی سنگر ملحق نمود و برای رزمندگان اسلام در زیر آتش های سنگین متجاوزان سنگر و خاکریز ایجاد میکرد .

بین عزیزان جهادگر به سنگر ساز شجاع و بی واهمه شهرت یافت . با تعصب خاصی کارش را انجام می داد و بدون وقفه زحمت می کشید .

آنقدر مظلومانه رفت که هیچکس از نحوه شهادتش مطلع نشد و فقط لودر نیم سوخته اش را یافتند در حالیکه هیچ اثری از پیکر مطهرش نبود . چون در خط مقدم بین دو خاکریز خودی و دشمن قرار گرفته بود و کسی متوجه هدف قرارگرفتن لودرش نشد .

مطلب ارسالی از برادر غلامرضا نجفی

هرسال در دهه محرم اولین کسی که التماس دعا داشت و دخیل آقا ابالفضل(ع) می شد مادر

مظلومه اش بود که به عشق بازگشت حسین عزیزش زندگی میکرد و بیش از ایام  دیگر دعا

میکرد و می گریست .

چون آخرین بار حسین گمشده اش را از مسجد عازم جبهه نموده بود و این انس و علاقه خاصی

را نسبت به هیئت عزاداری و مسجد ابالفضل (ع) در دلش نشانده بود .

اما افسوس که نتوانست در دنیا عزیز مفقودالاثرش حسین گودرزی را در آغوش بگیرد و بالاخره

دیدارشان در بهشت برین میسر گردید .

همین چند سال پیش بود که مادر غمزده اش از دوری و هجران فرزند دلبندش دق کرد و رفت .

دلم داغ هزاران لاله دارد

سکوتم یک نیستان ناله دارد

بگو امشب ز مظلومیت عشق

گلویم بغض چندین ساله دارد

چو نی می نالم از درد جدایی

چو از گل ها نمی آید صدایی

همیشه ورد لبهای من این است

"کجایید ای شهیدان خدایی"

یادش بخیر و راهش پرتداوم باد ...