یا مهدی روحی فداک

چندین سال به تمنای تو بنشسته ام / 

بدون رؤیت تو، محو جمالت بنشسته ام

روزها را با یاد تو شب کردم و/همه ی توانم را برای تو جمع کرده ام

گر قابل بدانی و همه کسم شوی/بدان که ذلیلانه به پایت افتاده ام

شبها با هزار شوق که امشب کامروا می شوم/سر بر زمین پست دنیا گذاشته ام

ولی هر صبح با پریشانی برخاستم/که چرا مولای خود را ندیده ام

ترسم از آن روزی که با خود بگویم/جوانی بودم که ناکام از دنیا رفتم

ناکام از چشیدن لعل لبان دوست/که جز از زبان اولیای خدا نشنیده ام

آقا ما را هم نگاهی انداز/که با پریشانی به قدمهایت نظر انداخته ام