نیایشهای شهید چمرانـ»

ای خدای بزرگ!

آنچنان عشق خود را در دل ما جایگزین کن که جایی برای دیگری باقی نماند...

آنچنان روح مارا تسخیر کن که هوای دیگری نکند...

آنچنان همه ی هستی ما را از وجود خود پُر کن که از همه کس و همه چیز بی نیاز باشیم.

ای خدای من!

ای دوست ازل و ابدی من؛

ای انیس شب های تار من؛

مونس دردها و غم های من؛

ای آنکه مرا خلق کردی؛

ای آنکه عشق خود را در دل من نهادی؛

ای آنکه راهی جز به سوی تو ندارم...

ای خدای قلب های شکسته؛

ای خدای روح های تنها؛

 تو مرا از همه چیز و همه کس کفایت کن.

سراپای هستی ام را آنچنان به خود مشغول بدار که جز به تو نیندیشم و جز تو چیزی نخواهم.

«نیایشهای شهید چمرانـ»