قاب خاطرات

خاطرات خود را قاب بگیرید . 

به سرزمین تو آمده‌ام، سرزمین آفتاب، به بارگاه غریب پرشکوهت آمده‌ام پرنده معرفت دلم را رها می‌کنم، سلامم را آغشته به عطر خلوص می‌کنم و می‌گویم:

« السلام علیکم یا علی بن موسی الرضا »

بارگاه عارفانه تو بهشت روی زمین است،

در حریم حرمت دریای زندگی متلاطم است، دریایی که هیچگاه ساحل نشینانش رنگ غروب را نخواهند دید.

در شبستان بارگاه روحانی‌ات نسیم مهر می‌وزد،

نگاهم، کبوتری است که به سمت آسمان کرامات تو پرواز می‌کند، از آسمان چشم‌هایم قطره قطره باران شوق سرازیر می‌شود

*** لطفا خاطرات خود را به اختصار در بخش نظرات عمومی در ذیل همین نوشتار منعکس نمایید.

خاطرات گذشته خود را در اینجا بخوانید

فواره حوض‌های حرمت که به سمت آبی آرام بلند، اوج گرفته‌اند، گوش دلم را نوازش می‌دهند،

بوی عطر حضور عاشقانت در سراسر حرم پیچیده است،

دخیل نیاز خویش را به ضریح تو بسته‌ام، در کنار رود جاری شفاعت تو نشسته‌ام و چهره‌ام را با آب زلال معرفتت می‌شویم.

من میهمان زیباترین لحظه‌های زیستنم.

نگاهم، کبوتری است که به سمت آسمان کرامات تو پرواز می‌کند، از آسمان چشم‌هایم قطره قطره باران شوق سرازیر می‌شود.

در حرم آسمانی تو ایستاده‌ام، از خاک رهیده و به مهتاب رسیده‌ام. در کنار پنجره فولادت قطره قطره اشک می‌ریزم و ضجه می‌زنم. پرواز را آغاز و پنجره دلم را باز کرده‌ام، رو به روی باغ سبز ملکوتی تو، ای عشق،‌ تو را می‌خوانم:

«السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی»

*** لطفا خاطرات خود را به اختصار در بخش نظرات عمومی در ذیل همین نوشتار منعکس نمایید.

خاطرات گذشته خود را در اینجا بخوانید