حرف دل:

حرف دل:

مولای من رضا جان

گرمترین سلام اخلا صم را پذیرا باش.

آقای من،ا یکه از کودکی در ذهن کوچکم جای گرفتی و مرا با نور

مهربانیت آشنا ساختی.اکنون که از کودکی گذشته ام،برای دیدارت

 روزها را میشمارم تا به رسیدن نزدیک شوم. 

لحظه های دلتنگی و بی کسی را با تمام سختی و غمهایش یکی یکی پشت سر می گذارم تا زیر آسمان خدا در کنار ضریحت که هزاران دل بیقرار آرزوی دست زدن به پنجره های طلایی اش را دارند،بنشینم وزار زار درماندگی ام را برایت با چشمان ابری ام بگریم و از بیقراری هایم بگویم.

مولای من نام تورا که می برم بی اختیاراشک حسرت دیدارت بر گونه های سردم می لغزد.با دستان مهربانت اشکهای سردم را از چشمانم بگیر و قلبم را آرام نما. 

این روزها بوی دعوت از دیارت مشامم را معطر کرده است.گویا لحظه دیدار نزدیک است.کاش

دقایق عمرم تا لحظه دیدارت یاریم نمایند.مرا بخوان که دیگر بعد خدا فقط تورا دارم.بخوان مرا که بیقرارم.

من دست تهی دارم و تو دست نوازش

تو باغ گلی،من که بجز خار ندارم