مشهد - در دل با امام رضا (ع)

مشهد - در دل با امام رضا (ع)  

سلام بر تو ای مظهر همه ی پاکی ها و ای امام خوبی ها و مهربانی ها

نمیدونم از کجا باید شروع کنم ، از موقعی که اومدم مشهد دارم دیووونه میشم ، دونه دونه اشک هام گواه از دل زار و بیقراریه که مثل دونه های تسبیح التماست میکنن ، چون میدونن دل های شکسته رو خریداری !

سلام آقای خوبم ...

سلام ای مهربان ، سلام ارباب باوفا

قلبم از حرفای ناگفته پره  ....

میدونم که بند بند وجودم رو گناه و خود پرستی و پیروی از نفس در مردابی از لجن به آغوش گرفته ...

میدونم خیلی بدم، حتی آنقدر که هنوز متعجب از اینم که چطور منو تو حرمت راه دادی ؟

منی که خیلی بی سر و پام ، دیگه زیر بار گناه دارم از بین میروم ..

آقا جون به اون گنبد طلایی و قشنگت که بوسه گاه  فرشته های مقرب خداست دیگه حالم از خودم  داره به هم میخوره ، دوست دارم یه جور دیگه باشم ، دوست دارم عوض بشم ، اون طوری باشم که تو میخوای ، آقا خیلی دلم میخواد که تو بهم نگاه کنی ...

ولی نمیدونم که چطور باید این کار رو بکنم ، فقط شنیدم  رسم دلبری  دلدادگیه ...

منو تردم نکن پر از دردم نکن ، گرفتاریم زیاد ... 

از تو خود تو رو میخوام ، محبتت برام بسه

دوستت دارم ارباب باوفا

خودت میدونی کبوتر تو هستم ...

خودت میدونی رو بام تو نشستم ...

خودت میدونی تو آب و دونمو دادی که من همیشه مستم

ارباب باوفا ، یه کاری کن برام ، محتاج یک دعام .....

خودم میدونم پرونده ام سیاهه ...

خودم میدونم آلوده از گناههه ...

خودم میدونم باید پاکم کنی ؛ راهش فقط یه نیم نگاهه ...

خودم میدونم خیلی سرت شلوغه ...

خودم میدونم نوکریام دروغه ...

فقط تویی آقام / این روز و این شبا بیا بزن صدام / عبد امام رضام

یه عمره پای تو میسوزمو میسازم ای مولا / نمیدونم خودم رو از چه زود میبازم ای مولا ؟

گرفته حالمو گوشه نشینم غصه ها دارم / غریبم بی کسم اما به تو مینازم ای مولا

نبوده کسی هم دردم چه شبها با تو سر کردم / همین تنهایی رو عشقه که پی مشهد میگردم