بـرای عـدّه ای نــه !! ولی بـرای مـن ، چــه خـوب شـد کـه آمــدیـ

برای عده ای نه!!  

ولی برای من؛ چه خوب شد که آمدید. 

می گفـت شبی بـه خـانـه بـر میگـردد  

بــا سبــزتـریــن نـشــانـه بــر میگــردد 

می گـفـت ! ولـی دلـم گـواهـی میــداد  

یــک روز بـــه روی شــانــه بــر میگـردد 

بـرای عـدّه ای نــه !! ولی بـرای مـن ،

چــه خـوب شــد کـه آمــدید ،

در ایــن هـوای بـی کســی ، دلــم عجـب گـرفتـه بـود..... 

چنـدی پیـش آمـدیــد و مــن بــروی تـابـوتهــایتـان نـوشتــم :

 " التمــاس دعــا " !

" قــول شفـاعـت " هـا را یـادآوریتـان کـردم . 

سَبـُک بـود !! تـابـوتهــایتـان را میگــویـم..... خیلــی سبــک !

وقتــی دسـت بـه زیـر تـابـوتهــایتـان گـرفتــم ،

حرفی بـرای گفتن نـداشتم از سنگینی بار امانتی که بر دوشم گذاشتید !

و شمــا دیــدیــد لـرزش دستـانـم را !

چـه میگفتــم بـا دستـانِ خــالی ؟!

 انتـظار داشتیــد از راهِ نـاتمـامتـان میگفتــم  ؟

انتــظار داشتیــد بگــویم همــه چـی آرام اســت ؟

آخــر اینجــا هیــچ چیــزی آرام نیســت !

نـه دلـم ! نـه روحــم ....! آشفتـه ام ، آشفتــه !!

امــّا مـن !

وقتی کـه آمـدید ، بـا تابـوت بـه روی شـانـه هـا ،دلـم میخـواسـت

صـدایتـان را میشنیــدم .

چـه قـدر ایــن روزهــا بـه شنیــدن صـدایتان محتـاجم !!

سکــوت و ایـن بغضهــای کهنــهء مـانـده در گلــو  ! 

ای کـاش مـن هـم جـزء دستـهء سـه از وصیـّـت نامـهء شهـید باکـری بـاشـم !

آری ... دقّ میکنــم ... بــزودی...!!

دلــم تـا چنـد یـا رب خستـه بـاشـد ؟

درِ لطـفِ تـو تـا کـی ؟ تـا کـی بستـــه بــاشــد....؟!! 

 

التماس دعا...