یاد باد آن روزگاران یادباد

یاد باد آن روزگاران یاد باد  

یاد » جبهه ها «بخیر که دانشگاه خودسازى بود و کـنــکـورش صـداقـت و اخــلاص و مـتـون درســى آن را در کربلا با مرکب خون به چاپ «انتشارات شهادت » مى رساند .

یاد » موقعیت هایى «بخیر که کسى به فکر موقعیت نبود و قرارگاه هایى که دل را بى قرار مى کرد . یاد » سنگر «بخیر که به غار ثور مى ماند و » ایستگاه صلـواتى «که مـحل استـراحت ملائـک بود .مى روم تـا ببینم آنچه را تاکنون فقط شنیده ام .

دلش را در چفیه اى خونین خلاصه کرده «باکرى » است ، چفیه اى کـه از برادرى شهید برایش به یادگار «مهـدى باکرى » مانـده است . 

خداونـدا،سردار شهـید چـه رازى در درون داشت ، چـه جـوانمردى بـود کـه با گذشت سال ها از دوران دفاع مقدس هنوز قلب ها به عشق او مى تپد .

 هـنوز هـم مى تـوان آهنگ درد آلـود «دشت عـباس » نمازهاى شبانه را در این دشت شنید .هنوز مى توان از حافظه آرام این فضا صداى تپش » ایثار «و دلدادگى را شنید .شهیدان » باران رحمت «حق اند بر زمین .

 اگر شهیدان نبودند دریاى دلهامان کویر مى شد . شهیدان رفتند تا ما ماندن بیاموزیم و ما چه مى دانیم از » راهیان «خط ایثار و از چابک سواران عرصه پیکار، آنان که » میدان رزم «از نبرد جانانه شان به لرزه درآمده بــود .

آنـهــایـى کــه در بـزم خــون » حـنــا «بـســتـنــد و بـا فریادشان خط بطلان بر واژه شوم » ذلت «کشیدند .

 اى شــهــیـــدان هــشــت فــصــل شــهـــادت ، از شــمــا تقاضایى داریم به آبرویتان سوگند، نه نگویید، تقاضا داریـم مـا را شـفـاعـت کـنـیـد .اى شـهـیـدان بـا حـضـور آسمانى و عاشقانه شماست که از خاک خونین دشت گل مـى شکـفد و بـا تکـبیر سـلحـشورانـه شمـاست که سق سکـون و سکوت ترک برمى دارد و نور خـدا بر زمین تجلى مى گردد .

اینک مایـیم و تندیسى از پـیکارتان ، اینک مایـیم و حــمــاســـه اى ســتــرگ کــه شـــمــا بــرادران ســفـــر کــرده «ازدحام عشق » آفریده اید .اینک ماییم و دریایى که در بـوى بهـار گـرفتـه و لحـظه لحـظـه ظهـورى کـه مـردم را انتظار مى کشد .