ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
قسمتی از وصیت نامه سردار
شهید حاج عبدالحسین آقایی
شکر خداوند را که سعادتی نصیبم نمود که در آرزوی وصل محبوب خویش سر از پا نشناخته ، اهل و دیار را پشت سر نهاده و راهی جبهه آن معبد بزرگ ، آن مکان مقدس که در آن رنگ و بوی دنیوی نیست و هر آن چه هست معنویت است و عشق ، بشتابم . این چه سرو سودایی در وجود انسان است که تابع ظواهر فریبنده این دنیای فانی خواهد شد و هماندم که احساس رفتن از این مکان به آخرت را می کند شروع به ندامت می کند .
حال نمیدانم که این مهمان پر ازغم و درد که تحفه ای جز توبه و ندامت و شرمندگی از ارتکاب گناه را ندارد پذیرا خواهد بود . بارالها پس از کوتاهی ورزیدن و اسراف بر نفس خود ، عذر خواه و پشیمان و شکسته خاطر و اقرارکننده و توبه کننده به در گاهت آمدم و از آن چه از من سر زده است پناهگاهی نمی بینم . خداوندا پس عذرم را بپذیر و به شدت پریشانیم رحمت فرست . حال که احساس می کنم تا چند روز دیگه دنیا نخواهم بود و از پدر و مادرم طلب بخشش و مغفرت دارم و التماس دعا دارم .
صبح 18/11/1364 ساعت 10 صبح