به یاد بسیجی شهید اسفندیار کیانپور

هیئت عزاداری سیدالشهدا(ع) مسجد ابالفضل را یک تنه با زحمات شبانه روزی به بهترین وجه اداره میکرد و با پای برهنه به عشق مولایش حسین (ع) به دنبال هیئت رهسپار می شد . صدای دعای کمیل های عاشقانه اش هنوز در گوش جان طنین انداز است

هیئت عزاداری سیدالشهدا(ع) مسجد ابالفضل را یک تنه با زحمات شبانه روزی به بهترین وجه اداره میکرد و با پای برهنه به عشق مولایش حسین (ع) به دنبال هیئت رهسپار می شد . صدای دعای کمیل های عاشقانه اش هنوز در گوش جان طنین انداز است .

علیرغم مشکلات خانوادگی فراوانی که داشت از هر گونه کمکی به دوستان مسجد و محله دریغ نمی کرد. در مدرسه و دبیرستان جزء ممتازترین ها بود و از این حیث هم به بچه ها یاری می رساند در جبهه جنگ از نظرشجاعت و پاکیزگی زبانزد خاص و عام بود .

امکان نداشت به هنگام نماز در سجده های طولانی و عارفانه اش صدای هق هق گریه اش را متوجه نشوی .

در عین نشاط و شادابی ظاهری همیشه دلی غمگین داشت . چهره زیبا و دوست داشتنی اش هیچگاه از یادهایمان محو نمی شود . او که در اخلاق پاکیزگی و شجاعت از ممتازترین ها بود سرانجام در عملیات غرور آفرین والفجر هشت در حالی که به هنگام شهادت دست راستش گره شده مانده بود و ندای الله اکبر سر می داد به موج خون نشست .

آری او بسیجی همیشه تنهای مسجد ابالفضل(ع) کیان شهید سرافراز اسفندیار کیانپور بود .

وی که در لحظه شهادت همانند مولای بی کفن مان اباعبدلله الحسین (ع) مادر نداشت در شهادتش مادران و خواهران نمازگزار مسجد آنقدر گریستند که هیچکس متوجه نشد مادر ندارد .

در آخرین وداعش در حالی که تمام امکانات هیئت عزاداری باب الحوائج مسجد برای محرم آماده میکرد به داراب گفت : هیئت تحویل شما من دیگر از جبهه برنمی گردم !

واقعآ یکی از باشکوهترین عزاداری ها در منطقه و مسجد برای او برپا شد و زن و مرد و کودک و پیر وجوان در سوگش به غم نشستند .

در وصیت نامه مفصل و معنوی زیبائی که نوشته بود و با صدای زنگ دار و زیبایش نیز بر روی نوار کاست قرائت و ضبط نموده بود این اشعار به چشم می خورد :

بیا که قافله آهنگ کربلا دارد

هزار همسفر تشنه بلا دارد

بیا امام زمان را به چشم دل نگریم

بیا به نور وجودش ره خدا سپریم

. . .   اسفندیار  عزیزم  یاد  تو  هر جا  که  هستی  با  منه . . .

 

 

 نوشته شده توسط برادر بسیجی غلامرضا نجفی