مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان
مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان

مسجدحضرت ابوالفضل(علیه السلام)-پایگاه امام خمینی(ره)اهواز-کوی انقلاب-کیان

در دل با شهدا

شهادت پایان نیست، آغاز است، تولدی دیگر است در جهانی فراتر از آنکه عقل زمینی به ساحت قدس آن راه یابد

شهادت پایان نیست، آغاز است، تولدی دیگر است در جهانی فراتر از آنکه عقل زمینی به ساحت قدس آن راه یابد

در دل با شهدا

گفت چرا

ل با شهدا

به او گفتم چرا از عشق مینویسی              

  گفت: تا تو عاشقانه بخوانی    

 گفتم:چرا گلها در زمین مخفی شده اند؟


گفت:برای اینکه یاد زمین همیشه خوشبو بماند     

گفتم:مرحم زخمهایت چیست؟                         

   گفت:درد و ترجمه زخمها صبوری است
گفتم:درد دارم    

  گفت:می لبک حق تو است


گفتم: از غم هجران چه کنم؟

 گفت:بسوزا و چاره اش را که خواستم                            

گفت :بساز


گفتم: کرخه را یادت هست؟                                                                 

گفت:یاد قبرهای کنده در آن بخیر


گفتم:نخلهای کارون را یادت هست چه زیبا بودند؟


گفت:عاشوراهایش زیباتر بودند


گفتم:طلائیه یادت هست                                                                    

گفت:با شقایقهای شنهاش آشنایم


گفتم:سه راه شهادت؟


ناله ای زد و گفت:آنجا میعاد گاه هر عاشقی بود که با                          

خدای خودش وعده شهادت میگذاشت آنجا نقطه وصل                       

آسمان به زمین بود .در آنجا بود که ما همت را بدرقه کردیم.


گفتم دلم برای شلمچه تنگ است؟                                                         

گفت یاد ستاره های آسمانش بخیر...............                                         

یاد شقایقهای میدان مین اش .....................                                           

یاد خرازی بخیر .......یاد کربلای 5 بخیر و؟؟؟                                                

یاد ندای یا زهرا (س) بخیر.................


گفتم فکه...                                                                                            

گفت:ای خوشا انانکه رمهای گرم سجاده عروجشان شد.


گفت می دانی بسیجی سر جداست یعنی چی؟


و در آن لحظه احساس کردم که ای کاش به اندازه                              

سنگریزه های خاکریز معنای پیکر بدون سر را می فهمیدم                           

و درک میکردم که بسیجی همیشه سر جداست.


گفت یادت نرود به هر شهیدی که رسیدی یادی از عشق                           

و ایمان کن و یادت نرود که حیثیت انقلاب از خون شهداست                   

چفیه اش را بویید و...!                                                                            

گفت: بوی یاسهای سفید همه جا را پر کرده است.                                    

او از لحظه سرخ پر کشیدن یک گردان در وسط میدان گفت                          

و من لحظه سبز اروج را بیاد آوردم از دستهای خونینی گفت                     

 که هنوز از پیکر جدا بودند و من به یادبالهای پروازی افتادم                          

که تا قله عشق پر گشودند.


او از سکوت شبهای حمله گفت و من یاد آخرین فریاد                        

شهیدی افتادم که       ((  میگفت جانم فدای رهبر.))


برایم از مرام شقایقها گفت از ایثار گلهای یاس ..........                             

گفت میدانی چرا با لاله ها بیعت میکنم؟                                               

برای این است که از آلاله ها حمایت کنیم.                                                 

او رفت و من فریاد زدم گفتم :کجا؟                                                        

گفتا بخون گفتم که کی ؟                                                                    

 گفتا کنون گفتم چرا؟                                                                           

گفتا جنون گفتم نرو !


خندید و رفت خندید و رفت.

                  خندید و رفت خندید و رفت.

                                          خندید و رفت خندید و رفت.

                                                             خندید و رفت خندید و رفت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد