در منابع تاریخی درباره یاران و اصحاب ایرانی امام حسن مجتبی(ع) اطلاعات چندانی وجود ندارد، اما درباره یاران ایرانی امام حسین(ع) در جریان عاشورا، گزارش های ضد و نقیض زیادی وجود دارد. در نوشتار پیش رو آنچه تا حدود زیادی مورد اتفاق مورخان قرار گرفته به عنوان یاران و اصحاب ایرانی امام حسن و امام حسین(ع) مطرح خواهد شد.
محمد بن سیرین از اصحاب امام حسن(ع)
محمد فرزند سیرین اهل «جرجرا» یا شهری از توابع نهروان است.این شهر میان واسط و بغداد قرار دارد.شغل ابن سیرین آهنگری بود. وی فردی بسیار عابد و زاهد بود و بسیار به عبادت می پرداخت. ابن سیرین در تعبیر خواب شهره روزگار بود. وی از اصحاب و یاران ایرانی امام حسن مجتبی(ع) بود که از ایشان و دیگر صحابی پیامیر(ص) حدیث نقل کرده است[1]. وی همیشه به کنایه به عایشه و معاویه خرده می گرفت و از حضرت علی(ع)،امام حسین(ع)، ابوذر، حجر بن عدی و دیگر صحابی جانبداری می کرد[2] وی در سال 110 هجری قمری در سن 75 سالگی در بصره در گذشت.
اصحاب ایرانی امام حسین(ع)
درباره یاران ایرانی امام حسین(ع) در کربلا اتفاق نظری وجود ندارد. برخی حتی سی نفر هم گفته اند[3]. باقر شریف قرشی می نویسد: سپاه امام حسین(ع) در کربلا از دو عنصر عرب ها و موالی یا غلامان غیر عرب تشکیل شده بود و برخی از موالی افتخار ایرانی بودن را داشتند که نام دوازده تن از این بردگان را در کتاب خود آورده است.
مشهورترین موالی در کربلا:
1-سالم بن عمر: او از موالیان و از شیعیان کوفه بود و در کربلا به شهادت رسید.
2-سعید غلام عمر بن خالد صیداوی که در روز عاشورا به شهادت رسید.
3-سعد حرث، از موالیان حضرت علی(ع) بود. بعد خدمت امام حسن(ع) و سپس در محضر امام حسین(ع) بود و در روز عاشورا به شهادت رسید.[4]
4-شبیب غلام حرث جابری، 5-واضح ترکی از موالیان حارث سلیمانی[5]،6-قارب بن عبدالله دوئلی[6]، 7-نصر بن ابی نیزر[7]،8-اسلم بن عمرو ترکی، 9-جابر بن حجاج کوفی سلمانی...از دیگر موالیانی بودند که در روز عاشورا در کنار سیدالشهداء(ع) افتخار شهادت را پیدا کردند.
ثواب هر قدم در راه زیارت امام حسین علیه السلام
کاروانهایی که عازم پیادهروی سه روزه اربعین حسینی از نجف تا کربلا هستند؛ پس از زیارت امیرالمومنین(علیه السلام) در نجف اشرف و پس از طی 80 کیلومتر، خود را به دیار دوست و سرزمین عشق و محبت، کربلا می رسانند. بیاییم تاملی کنیم که چرا زیارت حرم امام حسین(علیه السلام) آن هم با پای پیاده تا این اندازه با ارزش و با فضیلت است.
ائمه هدی(علیهم السلام) بارها در روایات خود، پیاده روی به سمت حرم امام حسین(علیه السلام) را توصیه کرده اند و برای هر قدمش اجر و مغفرت ویژه ای در نظر گرفته اند.
عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا حُسَیْنُ! مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً؛ حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِوُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى (1)
از حسین بن ثویر روایت شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
ای حسین! کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن علی(علیهماالسلام) باشد؛ اگر پیاده رود؛ خداوند منّان به هر قدمى که برمى دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى فرماید؛ با رسیدن به حرم دوست، از رستگاران می شود تا زمانى که به حائر (2) برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مى دهد؛ با انجام اعمال زیارت، از فائزان می شود تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مى فرماید؛ هنگام بازگشت ندا می رسد که بخشیده شدی تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته اى نزد او آمده و مى گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به تو سلام می رساند و خطاب به تو مى فرماید: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته ات آمرزیده شد.
بقیه تصاویر را در ادامه مطلب ببینید
ادامه مطلب ...