دانشجوی امروز؛ باکیفیت‌تر از ابتدای انقلاب - بیانات رهبر انقلاب در دیدار جمعى از دانشجویان

کیفیّت دانشجوی انقلابی امروز نسبت به کیفیّت دانشجوی انقلابی آن‌روز خیلی بالاتر است

«نقش دانشجویان در اوّل انقلاب نقش برجسته‌ای بود؛ درحالی‌که دانشجویان آن‌روز کشور از لحاظ تعداد و کمیّت، با دانشجوی امروز قابل مقایسه نبودند، ما آن‌روز حدود دویست‌وخرده‌ای هزار در کلّ کشور دانشجو داشتیم، امروز حدود نزدیک به پنج میلیون داریم؛ یعنی جمعیّت کشور شده حدوداً دو برابر، [امّا] جمعیّت دانشجو در کشور شده حدوداً بیست‌ و یکی‌دو برابر؛ از لحاظ کیفیّت هم مثل شماها نبودند، بله پُرشور بودند، انقلابی بودند، انگیزه داشتند امّا عمق انقلابی‌شان و عمق تفکّر اسلامی‌شان مثل دانشجوی امروز نبود؛ یعنی این حرفهایی که امروز این برادرها اینجا زدند، اینها خیلی سطحش بالاتر است از آنچه آن‌روز دانشجوی زُبده و نخبه‌ی انقلابی برزبان می‌آورد.

ما اینجا یک جلسه‌ای داشتیم، چندین جلسه پشت سر هم با تعدادی دانشجو در دانشگاه امیرکبیر فعلی -که آن‌روز اسمش پُلی‌تکنیک بود- و بحث درباره‌ی این بود که آیا خطّ امام یک واقعیّتی است و اصلاً چیزی است که وجود دارد یا نه؟ نمیتوانستند منظومه‌ی فکری امام را درک کنند و تحمّل کنند؛ بنده هم جزو مدعوّین آن جلسه بودم، بنی‌صدر هم جزوشان بود، بعضی‌های دیگر هم بودند، سه چهار نفر هم دانشجو بودند؛ بحث در این بود که اصلاً آیا یک منظومه‌ی فکری‌ای بر حرفهای امام حاکم هست یا نه؟ یعنی یک‌چیز به این واضحی را نمیتوانستند درک کنند؛ امروز برای شما این مسئله جزو واضحات است. کیفیّت دانشجوی انقلابی امروز نسبت به کیفیّت دانشجوی انقلابی آن‌روز خیلی بالاتر است.»

بیانات در دیدار جمعى از دانشجویان، ۱۳۹۵/۰۴/۱۲

عبادت کردن هم مال جوانها است

عبادت کردن هم مال جوانها است

«عزیزان من! برای شماها حفظ دین و تقوا آسان‌تر از امثال بنده است؛ این را شما بدانید. وقتی ما جوان بودیم، یک عالمی بود در مشهد که با پدر من خیلی دوست بود، خیلی هم پیر بود -آن‌وقت، به سن حالای ما مثلاً یا بیشتر- ما جوان بودیم، دوست میداشت ماها را، نصیحت میکرد و میگفت که قدر جوانی را بدانید که حتّی عبادت کردن هم مال جوانها است، نه مال پیرها؛ برای ما تعجّب‌آور بود، خب عبادت مال پیرها است، [امّا] او میگفت عبادت هم مال جوانها است؛ حالا این را همه حس میکنند. ببینید! شما دلتان زود نرم میشود، زود نورانی میشود، اشکتان زود جاری میشود، ارتباطتان با خدا زود برقرار میشود؛ این خیلی مغتنم است.»
بیانات در دیدار جمعى از دانشجویان، ۱۳۹۵/۰۴/۱۲

توصیف زندگی امن و شاد در قرآن!

برکات قرآن، برکات بی انتهایی است. در قرآن و با قرآن عزّت هست، قدرت هست، پیشرفت هست، رفاه مادّی هست، تعالی معنوی هست، گسترش فکر و عقیده هست، شادی و سکینه  ی روح هست؛ ما باید خودمان را اشباع کنیم، دلهایمان را اشباع کنیم، روحمان را اشباع کنیم و پُرکنیم از معارف قرآنی...

مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در دیداری که با حافظان، قاریان و نخبگان قرآنی داشتند، در خصوص جایگاه و تأثیر قرآن کریم در زندگی موفق این چنین بیان داشتند: "برکات قرآن، برکات بی انتهایی است. در قرآن و با قرآن عزّت هست، قدرت هست، پیشرفت هست، رفاه مادّی هست، تعالی معنوی هست، گسترش فکر و عقیده هست، شادی و سکینه  ی روح هست؛ ما باید خودمان را اشباع کنیم، دلهایمان را اشباع کنیم، روحمان را اشباع کنیم و پُرکنیم از معارف قرآنی...
ایشان در ادامه رهنمودهای قرآنی خود به این آیه شریف اشاره فرمودند: "« فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکینَتَهُ عَلى  رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُوْمِنینَ وَ أَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوى  وَ کانُوا أَحَقَّ بِها؛[سوره فتح، آیه 26].  

مدافع_حرم_باش

«مدافع حرم باش» پویشی برای زیبا نشان دادن حجاب و دعوت حداکثری بانوان این مرز و بوم به داشتن حجاب برتر است. 

شما می‌توانید با انتشار این پوسترها در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ #مدافع_حرم_باش به این پویش مجازی بپیوندید. 

بقیه تصاویر را در ادامه مطلب ببینید. 

متاسفانه شفاعت شامل شما نمیشه!

خیلی از افراد هستن که انواع و اقسام گناهان رو انجام میدن و در عین حال امید دارن که با رفتن به مجلس امام حسین و گریه گردن برای امام حسین(ع)،یه جورایی از زیر بار مجازات و مکافات عمل نجات پیدا کنن و به شفاعت امام حسین(ع) برسن. اما جالب اینه که سخت در اشتباهن.شاید تا حالا افرادی رو دیده باشید و. سراغ داشته باشید که توی مجلس سینه زنی امام حسین میرن اما بعدش از انواع و اقسام گناهان،ابایی ندارن. حالا بریم سراغ سرنوشت این افراد که آیا شفاعت امام حسین(ع) شامل حالشون میشه و از زیر بار عذاب و جهنم نجات پیدا میکنن یا نه؟؟انسانها وقتیکه می میرن و وارد برزخ میشن به پنج دسته تقسیم میشن(حالا بررسی کنید بینم شما جزء کدوم دسته هستید.):

دسته اول: اولیاء خاص خداوند که شامل انبیاء الهی و چهارده معصوم(ع) میشه که اینها در برزخ یک ضرب وارد بهشت میشن و شکی در اون نیست.

دسته دوم: مومنانی هستن که ایمانشون با عملشون مطابقت داشته و اگر دم از دین میزدن عمل و زبان و قلبشون همه با هم مطابقت داشته.که شامل علماء و بزرگان دین و صالحان و ابرار هستند، این افراد هم یک ضرب وارد بهشت میشن.

دسته سوم: مومنانی هستن که ایمانشون با عملشون مطابقت نداشته! یعنی هم نماز میخوندن و هم عبادت میکردن و... اما در عین حال گاهی وقتها غیبت هم میکردن،گاهی وقتها دروغ هم میگفتن و ...  . این افراد در برزخ به هیچ وجه ،مشمول شفاعت نمیشن و وارد جهنم برزخی میشن.

غریب الامور...

امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی: جنگ نرم «بصیرتی عمارگونه» و «استقامتی مالک اشتروار» می‌طلبد، برای رویارویی با نظام سلطه، تمام ظرفیت‌های خودتان را بکار گیرید و در این مسیر به وعده‌های خداوند اطمینان داشته باشید.

مارو هم دعا کن مومن

یاد خوبان دل را بزرگ می کند

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: هر چه بیش‌تر خوبان را یاد کنید، دل و قلب شما بزرگ‌تر می‌شود. قلب ما خیلی باید بزرگ شود. آن جا جایی است که خدا می‌خواهد تشریف بیاورد. 

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: امیدوارم در خانه‌هایتان همه سلامت باشید. خدا نصیبتان نکند که یک وقت در خانه شما اختلاف باشد. بنده دیده‌ام که وقتی در خانواده اختلاف می‌شود، بچه‌ها مثل جوجه دور پدر و مادر خود می‌گردند. گاهی به مادر می گویند: تو چیزی نگو و گاهی به پدر. مثل یک ناصح بزرگ. بعضی اوقات هم، پدر و مادر رحمتشان طلوع می‌کند و به واسطه این بچه‌ها ساکت می شوند و نزاع می‌خوابد.

در روایت هم آمده است که وقتی نزاع می‌شود، ملائکه به سراغ کسی که هنوز حرفی نزده است می‌ روند و از او می‌خواهند که چیزی نگوید. اگر گوش نکرد او را رها می‌کنند و به سراغ دیگری می‌روند. بچه‌ها هم همین طورند؛ مثل ملائکه، خیلی لطیف و معصوم. خیلی به پدر و مادر التماس می‌کنند که ساکت باشند. اگر کسی آنها را در آن حال ببیند می‌گوید: «فتبارک الله احسن الخالقین!» امیدوارم همه شما هم ناصح باشید و هم قبول حق کنید.

انسان هر چه راه برود و خوبها به منزل او تشریف بیاورند و در قلب و جانش بیایند، قلب او بزرگ می‌شود. هر چه بیش‌تر خوبان را یاد کنید، دل و قلب شما بزرگ‌تر می‌شود. قلب ما خیلی باید بزرگ شود. آن جا جایی است که خدا می‌خواهد تشریف بیاورد. خداوند فرموده است: «من در آسمانها و زمین نمی‌گنجم؛ فقط قلب عبد مومن جایگاه من است.»(1) وقتی میهمانی به این عزیزی می‌خواهد به خانه دل انسان بیاید، باید امیرالمومنین(ع) را یاد کرد تا به برکت یاد آن حضرت، خانه تمیز شود. وقتی آن حضرت را یاد کردید، خانه دل، خودش تمیز می‌شود.

کار اجرایی یا کار فرهنگی؟

چندی پیش در یکی از دیدارها، فرزند شهیدی درباره‌ی اولویت انتخاب بین کار اجرایی و کار فرهنگی از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سؤال می‌کند که پاسخ ایشان را در پی داشته است.
در این دیدار فرزند شهید از ایشان پرسیده است: پیش روی ما کارهایی اجرایی است مثلاً در اداره‌ای مشغول شویم یا اینکه نه، بهتر است وارد کارهای فرهنگی شویم؟
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR پاسخ رهبر انقلاب به این سؤال را به شرح زیر منتشر می‌کند:
«کار اجرایی عیبی ندارد، دولت اسلامی است، هر گوشه‌اش را آدم بگیرد یک کار است منتها کار اساسی عبارت است از هدایت. فرقی نمیکند در دانشگاه؛ در محیط کار؛ یا در محیط اداری، در محیط طلبگی. امروز انگیزه‌ها و فعالیتهایی که در جهت خراب کردن ذهنیت انقلابی در کشور انجام میگیرد کم نیست. ملاک خط مستقیم انقلاب، حرفهای امام است. یعنی نگاه کنیم ببینیم محکمات امام چیست؟ ... باید دید آن نقطه‌های اصلی که امام روی آنها تکیه کرده چیست... ببینید چه چیزهایی کثیرالتکرار است، آنها  می‌شود بینات امام...️ فرض بفرمایید مسئله‌ی مبارزه با استکبار. این دیگر جزو چیزهایی است که از اول تا آخر فرمایشات امام به طور دائم تکرار شده است. اگر کسی آمد مبارزه‌ی با استکبار را انکار کرد یا کوچک شمرد، این خب راه امام نیست، دیگر برو و برگرد ندارد، شوخی ندارد.»

بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اعضاى ستاد کنگره‌ شهدای استان چهارمحال و بختیارى‌

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌
 من خاطره‌های خوبی از چهارمحال‌وبختیاری دارم. یک سفر در سالهای دهه‌ی ۶۰ -زمان ریاست جمهوری- رفتم به شهرکرد برای تشجیع و تحریص مردم به حضور در جبهه‌ها؛ این یک سفر استانی بود که استانهای متعدّدی میرفتیم، ازجمله رفتم شهرکرد. خب، همه‌جا مردم اجتماع میکردند و تجاوب(۱) میکردند لکن شهرکرد در ذهن من همین‌طور زنده مانده. هوا هم سرد بود -آنجاها هم سرد است- محلّ سخنرانی ما را گذاشته بودند یک جایی که دو خیابان از آن منشعب میشد. من همین‌طور که نگاه کردم، دیدم تا آنجایی که چشم کار میکند، این مردم در هر دو خیابان با لباسهای محلّی، با پرچمهای گوناگون، با آثار حضور واقعی و قلبی -و نه فقط جسمانی- شرکت دارند و حضور دارند. به‌قدری این حضور بارز بود و انگیزه‌ی مردم آشکار بود که انسان با یک نگاه کردن، خیلی چیزها را میفهمید از این مردم و از این منطقه. من فراموش نمیکنم و این در یادم است. البتّه قبل از آن و بعد از آن هم شهرکرد رفته‌ام و با مردم و با اجتماعات مواجه شده‌ام لکن آن سفر سفر عجیبی بود و تأثیر عجیبی در ذهن بنده باقی گذاشت. یک بار هم قبل از آن، برای ملاقات با تیپ قمربنی‌هاشم رفتم شهرکرد و رفتم مرکز تیپ؛ آن هم هرگز از یاد من نمیرود. خب، من [به‌] مراکز بچّه‌های سپاه [در] اغلب جاها رفته‌ام؛ میرفتیم می‌نشستیم حرف میزدیم، بحث میکردیم. یک جاهایی در بین این مراکز، یک خصوصیّاتی داشت که در ذهن انسان باقی میماند؛ یکی‌اش همین تیپ قمربنی‌هاشم شهرکرد است که من یادم نمیرود؛ رفتیم آنجا، بچّه‌های بااخلاص، مؤمن، وضعیّت فقیرانه، آنجایی که اینها داشتند، خیلی وضعیّتِ با امکانات محدود امّا درعین‌حال انگیزه‌های محکم؛ و رفتیم و ساعتهایی -حالا یادم نیست چند ساعت- با اینها بودیم، ناهار هم با اینها خوردیم؛ من با یک احساس بسیار رضایتمندی از آنجا بیرون آمدم.
 

آثار دنیوی شکر در گفت و گو با حجت الاسلام محسن قرائتی

گاهی نگاه به آسمان کن !

در همهمه بی‌قراری‌ها، طمع ورزی‌ها و زمین گشتن‌ها، چرخشی ۹۰ درجه‌ای از روبه‌رو به سمت بالا، افقی زیبا را برابر شما می‌نهد؛ افقی آرامش بخش و اسرار آمیز، که رموز آن را تنها تو می‌فهمی ‌و او؛ گاهی به آسمان نگاه کن! در این مصاحبه دربارۀ مختصات زندگی شاکرانه، آثار اجتماعی، فردی، اخلاقی و اقتصادی شکر در زندگی، با حجت الاسلام محسن قرائتی گفت و شنودی کوتاه داشته‌ایم.

به نظر شما در زندگی روزمرۀ کسی که شکرگزار است با زندگی کسی که نسبت به شکر نعمت‌ها آن طور که باید و شاید اهمیت نمی‌دهد، چه تفاوت‌هایی وجود دارد؟

شکر باعث می‌شود که انسان به منعم حقیقی یعنی خدا معرفت پیدا کند و به این نقطه برسد که همه نعمت‌ها از طرف خداست و نه ازطرف بندگان خدا؛ شکر کردن باعث این می‌شود که شکرگزار درون قلبش سبک شود گاهی اوقات کسی نسبت به من و شما لطفی می‌کند و ما در برابر لطف آن کس از او تشکر می‌کنیم و به دلیل تشکری که انجام می‌دهیم احساس سبکی و راحتی می‌کنیم در مورد شکر در برابر پروردگار هم اوضاع به همین شکل است. دلی که سبک شد زود قانع می‌شود و به دنبال آرزوهای دور و دراز و نداشته‌ها یا نمی‌رود یا کمتر می‌رود. کسی که شاکر خداست نعمت را از طرف خدا یک نوع هدیه می‌داند بنابراین در برابر هدیه‌ای که گرفته تشکر می‌کند. معروف است که می‌گویند دندان اسب پیشکشی را نمی‌شمارند. ما هم در برابر نعمت‌هایی که خدا به ما داده باید همین طور باشیم بعضی‌ها هستند متاسفانه مدام غر می‌زنند که چرا مثلا شکل صورتشان این طوری است اما یکبار هم که شده نمی‌آیند و به خاطر چشمی‌که خدا به آنها داده تا زیبایی‌ها را ببینند شکر کنند. به خاطر گوشی که خدا به آنها داده، شکر کنند. همین جا بد نیست این نکته را هم بگوییم که بعضی‌ها خیلی اوقات نیمه خالی لیوان را می‌بینند و از نیمه پر آن غافل‌اند به عبارت دیگر شکر نعمت‌هایی را که دارند انجام نمی‌دهند بلکه در برابر آن چیزهایی که ندارند غصه می‌خورند و اعتراض می‌کنند.

  

کار فرهنگی کنید.

آداب و رسوم تلاوت قرآن

روایات اهمیت ماه رجب

این الرجبیون؟

یکی از مخاطبان روایاتی در مورد اهمیت ماه مبارک رجب المرجب برای ما ارسال کردند. ما هم با بازطراحی روایات، این پنج طرح رو تقدیم شما می‌کنیم. اندازه طراحی شده، آ4 است. ولی با توجه به کیفیت بالا (به ویژه در فایل پی دی اف) میتونید طرح‌ها رو تا چهار برابر بزرگتر به صورت پلات و تا 10 برابر بزرگتر (2 در 3 متر) به صورت بنر چاپ کنید.  

دریافت فایل پی دی اف (PDF) روایات
حجم: 1.53 مگابایت

8 اثر پر برکت مسجد رفتن!

یک گنبد فیروزه ‌ای و دو تا گلدسته ی شاخ شمشادِ دستِ گل. یک حس خوب با شنیدن صدای خوب موذن؛ و یک نفس عمیق آرام، بعد از چند رکعت نماز جماعت. همه ی این ها یعنی مسجد.

این ‌ها در زندگی پرهیاهوی شلوغ امروز ما، چیز کمی نیست اما این آیا همه ‌ی چیزیست که ما می خواهیم؟

ظرفیت های علمی، فرهنگی و اجتماعی مساجد، برای شکوفا شدن و به فعلیت درآمدن، نیازمند نگاهی تازه هستند. مسجد، با ویژگی های خاص خود، یک نهاد منحصر به فرد اجتماعی است که اگر به نقش آفرینی کامل خود برسد، جامعه ی ما هوای تازه ای را تجربه می ‌کند.

مسجدی که در زندگی ائمه(علیهم السلام) حضور دارد، تنها مکانی برای انجام فریضه ی نماز نیست؛ یک عنصر محوری در ارتباطات اجتماعی و حتی امور فردی محسوب می شود. اهل بیت(علیهم السلام) از نماز خواندن در مسجد نمی گویند؛ در کلام ایشان، سخن از "رفت و آمد" به مسجد است. از امام صادق (علیه السلام) روایت است: بر شما باد رفتن به مساجد؛ زیرا مساجد خانه هاى خدا در روى زمینند.[1]  

برگه‌ی «هویت» خود را گم نکنیم!

شاید لباس را زود به زود بشود عوض کرد یا خانه را فروخت ولی «فرهنگ» و «اخلاق» هویت ماست. 

نباید به این زودی و سادگی، شخصیت و هویت خود را بفروشیم و عوض کنیم. 

برای مقاومت در برابر سیل تهاجم فرهنگی باید «سدّ ایمان» زد و از مرز عقیده و اخلاص و فرهنگ حجاب و عفاف نگهبانی کرد.

خودباختگان در برابر فرهنگ بیگانه، به راحتی «خدا» را هم می‌بازند. 

برگه‌ی «هویت» خود را گم نکنیم! 

کار فرهنگی

ما به کسانی که اهل کار فرهنگی هستند دائم می‌گوییم، به بعضی تکرار می‌کنیم، به بعضی التماس می‌کنیم، بعضی ها رو اینجا جمع می‌کنیم و به بعضی پیغام می دهیم که آقا! کار فرهنگی بکنید. جواب کار فرهنگی
 باطل، کار فرهنگی حق است. {حضرتــــ آقا حفظ الله}

محفل انس با قرآن در مسجد حضرت ابوالفضل(ع)

مکان : کوی انقلاب مسجد حضرت ابوالفضل(ع)  - کیان

کار فرهنگی امری جدی، پرزحمت و مسیری خستگی‌ناپذیر است

سید محسن شفیعی در جمع فعالین فرهنگی؛

کار فرهنگی امری جدی، پرزحمت و مسیری خستگی‌ناپذیر است

دغدغه داشته باشیم چرا که انسان به تدریج مسائل برایش عادی و او نسبت به مسائل عادی بی‌تفاوت می‌شود و اگر سوزِ بهبود شرایط از دست برود او خود نیز همراه موج در حرکت، خواهد شد. امام خمینی(ره) در مسیر الهی که آغاز کرد حتی برای یک لحظه انگیزه خود را از دست نداد و تا آخر معتقد بود که تکلیفی بر عهده دارد. به خصوص نسل جوان را توصیه می‌کنم به آنچه در دو سال پایان از عمر امام راحل بجا مانده است مراجعه کنند؛ گویی در او هر چه سن بالا می‌رود و شرایط جسمی ایشان فرسوده‌تر می‌شود شعله سرکش درد و سوز و شور بالاتر می‌رود و این نیست مگر از دغدغه و انگیزه حرکت در وجود ایشان.

کارفرهنگی باید هوشمندانه باشد.

اصول کار فرهنگی در قرآن و روایات (1)

اصول کار فرهنگی در قرآن و روایات (1)

 

متن برنامه ی درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی  

بسم الله الرحمن الرحیم / الحمدلله رب العالمین، بعدد ما احاط به علمک! / الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی
یک صحنه‌هایی پیش می‌آید، که آدم نگاه می‌کند، آدم آب که اسراف می‌کند، آب را حرام می‌کند. ولی بعضی اسراف‌ها همه چیز با هم حرام می‌شود. در مسائل فرهنگی، اگر از بنده بپرسند فکر می‌کنم بیش‌ترین اسراف، ولخرجی، گناه، در مسائل فرهنگی می‌شود. همه هم دارند کار فرهنگی می‌کنند. در پادگان‌ها، در دانشگاه، آموزش و پرورش، اداره‌ها، صدا و سیما، ارشاد، سینماها، همه‌ی اینهایی که روی مغز مردم کار می‌کنند، کار فرهنگی می‌کنند،‌ من دیشب نشستم، اصول کار فرهنگی را نوشتم. اصول زیادی است، شاید پنجاه شصت اصل باشد.
اگر کشور ما طبق این اصول عمل کند، نه به عنوان اینکه من حالا کسی هستم، من مقام رسمی در کشور نیستم. اما یک معلم قرآن هستم، به لطف الهی! و سعی می‌کنم هر چه می‌گویم از قرآن می‌گویم. یعنی کسی اگر انجام ندهد، باید در مقابل قرآن جواب بدهد. خیلی هم کاری به مسائل سیاسی و اقتصادی و نمی‌دانم سلیقه‌های فردی و حزبی ندارم. مثلاً وقتی لای قرآن را باز می‌کنیم، مثلاً می‌بینیم ما به این آیه می‌خوریم، یا نمی‌خوریم. اصول کار فرهنگی بحث خوبی است. اگر خدا قبول کند و اثر کند، بیش‌ترین صرفه‌جویی می‌شود. حالا ما حدود چهارده میلیون محصل داریم، حدود یک میلیون معلم داریم، عرض کردم، همه‌ی اینهایی که کار فرهنگی می‌کنند، دانشگاه و حوزه و در حوزه‌های علمیه... در مساجد که کار فرهنگی می‌کنند، چقدر کارهای فرهنگی بیخود می‌شود. به اسم دین و به اسم مذهب، کار غلط می‌شود.
موضوع بحثمان اصولی در کارهای فرهنگی است.