ماجرای پزشک خصوصی خانواده رهبر انقلاب 
قبل از اینکه وارد این سرزمین مقدس شویم یه چیزایی شنیده بودیم . تا این که رفتیم و رملستان تشنه را دیدیم
گویی خود این سرزمین نمی خواست کسی با کفش وارد آن شود
همه ناخودآگاه کفش ها را از پا در می آوردند
هر قطعه ی این خاک مقدس یادگار عضوی از عزیزان گمنام و مظلوم گردان کمیل و حنظله بود
همانهایی که با لب تشنه چند روز در گودال های گرم فکه ماندند و علی اکبر وار به دیدار حق شتافتند
از گام گذاشتن در این سرزمین بدنمان می لرزید
گویی هنوز صدای ناله ی شهدایی که پا بر سینه یا سرشان می نهادیم به گوش می رسید
گویی ندا می دادند اگر پا بر سر و سینه مان می گذارید ،بگذارید اما مراقب باشید پا بر خونمان نگذارید
شنیده بودیم شهدای اینجا تشنه لب بودند تصمیم گرفتیم در این منطقه با خود آب نبریم تا طعم تشنگی را برای لحظاتی بچشیم . فقط ساعتی بیش آنجا نبودیم اما هنگام برگشت جلوی تانکرهای آب در ورودی غلغله و ازدحامی عجیب بود
او حقیقت را در امام (ره) جسته بود 
زندگینامه شهید سید مرتضی آوینی از زبان خودش 
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
سلام
من به مادر تو ای شهید، سلام من به اشک های پرغرور و ناب او، سلام بر
نوازشی که بر سرت کشید و تو از آن نگاه چشم تار او به عرش پاگذاشتی. سلام
من به آن نوازشی که مادرت به زخم تو کشید و تو چنانکه هدیه ای بدست خود دهی
پر از غرور بودی و سرت بلند بود پیش مادرت که پیشکش کنی دو دست خالی از
قلم، به سرخی و کبودی دو چشم آهوانه اش، سلام من به آن دمی که روح تو رها
شد از هرآنچه خاک نامیش و جایگاه نام تو عزیز شد عزیزتر از آنکه روی خاک تو
حکش کنند. سلام من سلام ما سلام هر چه شامل(یسبح لله ما فی السموات و ما
فی الارض)...
