الهام در پرواز
در رابطه با بحث اخوی، من راستشو بخوایین از زمان شروع جنگ تا زمانی که ایشون شهید شدند همه اش در اکثر عملیات ها و پدافندی ها با هم بودیم، یعنی یک چیزی حدود سال 64 بود که ما 4، 5 سال در تمامی عملیات ها، به غیر از عملیات بدر و طریق القدس که با هم نبودیم تمامی عملیاتها، پدافندی، دژ، شرهانی و... همه این ها با هم بودیم و من ایشون رو خوب می شناختم، خصوصیاتش رو می دونستم، ولی در عملیات والفجر8 ایشون یک حالت دیگه ای داشت، در همون روستای خزر که بودیم تازه دخترش متولد شده بود، خدا یک دختر بهش داده بود، (البته من مجرد بودم)، بعد از اون شبی که می خواستیم حرکت کنیم، بریم سمت اون ساختمانها و اونجا مستقر بشیم و مشخص هم بود که یک یا دو روز دیگه شاید عملیات بشه دیدم یک غوغایی تو دلشه، گفت من می خوام بروم اهواز و یک سری بزنم،
مطلب ارسالی از برادرشهید حاج محمد رضا آقایی
ایشون همانطور که استحضار دارید فارغ التحصیل دانشگاه نفت آبادان بودند و از دانشجویان خوب آنجا محسوب می شدند. عضو انجمن اسلامی بودند، از دانشجویان نخبه و درجه اول، بورس فوق لیسانس خارج از کشورشون نهایی شده بود، و ایشون قرار بود بعد از این عملیات برگردند برای ادامه تحصیل، یعنی اگر این عملیات نبود ایشون شاید می رفتند خارج از کشور و درسشو خونده بود و فوق لیسانس گرفته بود و به مدارج خیلی خیلی بالاتری رسیده بودند در مسائل علمی، منتها ایشون این فیض رو به خودشون دادند و ترجیح دادن در این عملیات شرکت کنند و در اون عملیات هم شهید شدند. من این مسئله رو که بیان می کنم بعدها متوجه شدم (یک خاطره ای نقل کنم)، آقای نوذری وزیر سابق نفت، ایشون عضو اصلی انجمن اسلامی بودند و مدیر کل حراست مناطق نفت خیز هم بودند که من تازه رفته بودم شرکت (نفت) سال 68 بود، وارد شرکت نفت شدم، ایشون وقتی فهمید که من اخوی شهید هستم، تعبیر خوبی رو در مورد ایشون بکار بردند؛ (حالا خودشون می گفتن، من که زیاد شناختی نداشتم راجع به مسئولیت اجرایی ایشون) ولی آقای نوذری می گفتند: که عبدالحسین بسیار آدم توانمندی بود حتی برای تصدی وزارت نفت. ایشون بسیار اظهار لطف کردند و گفتند توانمندی ایشون در حدی بود که می توانست تصدی وزارت نفت رو بگیرد ولی خب دیگه فیضی براشون ایجاد شد که ارزشش از همه اینها بالاتر بود. 
شهید اسفندیارکیانپور خیلی باصفا بود و همیشه هم با من شوخی می کرد شاید به خاطر اینکه از همه بچه های اون زمون سنم کمتربود. محرم که میشد یه اسفندیار بود و یه انبار و کارهای سیم کشی و سیستم صوتی مسجد . خیلی از وسایل حتی خود انباری مسجد هنوز بوی اسفندیار رومیده شبی که خبرشهادت اسفندیار و چند تا از بچه ها رو آوردن آقای داودی و حاج عیدی وسط مسجد گریه کنان بودند یادمه شهرام آروم آروم نشست و بیصدا گریه میکرد. عجب روزگاری بود .یادشان بخیر 
بیا که قافله آهنگ کربلا دارد 
سردار شهید مهندس حاج عبدالحسین آقایی 
بازخوانی بیانات رهبر معظم انقلاب:
![http://womenhc.com/media/blogs/alzahra-ahmadabad/securedownload[2]_1.jpg](http://womenhc.com/media/blogs/alzahra-ahmadabad/securedownload[2]_1.jpg)
ماجرای زیبای توبه علی گندابی همدانی 
درتابستان سال ۱۳۳۲، درروستای کردکلا بخش جویبار در خانواده‌ای کشاورز متولد شد. چون پدرش قبل از تولد او فوت کرده بود، مادر نام پدرش ذبیح الله را براونهاد و بدین ترتیب ذبیح الله عالی چشم به جهان گشود.او تحصیلات ابتدائی را در روستای محل تولد خودگذراند. و پس از آن برای تحصیلات به قائم شهر مهاجرت کرد. در کنار تحصیل به ورزش کشتی محلی علاقه بسیار داشت. دارای روحیة پهلوانی و منش مردانگی بود. در سال ۱۳۵۵ ازدواج کرد. قبل از انقلاب کشاورزی میکرد، بعد از انقلاب مدت ۲ سال دریکی از هنرستانهای «بابل» ومدت کمی هم در کمیتهٔ انقلاب اسلامی (سابق) در «قائم شهر» مشغول خدمت بود.
در هشت سال دفاع مقدس خانواده‌های بسیاری بودند که برادران به همراه پدر در جبهه بودند و همراه و همسنگر از انقلاب دفاع می‌کردند. این حماسه‌سازان بزرگ نمونه‌های روشنی از ایمان و ولایت‌پذیری امتی بود که برای عزت و سربلندی ایران و انقلاب از همه چیز خود گذشتند. در میان این خانواده‌ها، خانواده شهیدان اینانلو را برگزیده‌ایم و تنها به سه روایت از این خانواده که به نام سه شهید مفتخر شده است، اشاره خواهیم داشت.
سالروز آغاز ولایت و امامت و زعامت آخرین سحاب رحمت و یگانه ذریه ذخیره دودمان آل طاها، حضرت مهـدی مـوعـود(عج) بر منتظران و چشم انتظــاران ظهــور تبریک و تهنیت باد.
